ชีวิตที่แสนวุ่นวาย (ในรัฐมินิโซต้า)

ก็พิมพ์ไว้
ตั้งแต่ตอนมาเมกาใหม่ๆ อ่ะนะ ลองอ่านดูได้ค่ะ


ตอนนี้ก็มาอยู่มินิโซด้าประมาณเดือนกว่าๆ แล้วค่ะ เกิดที่นี่แล้วก็ไปเมืองไทยตอน3ขวบ แล้วก็มาที่นี่ตอนอายุ7ขวบ อยู่ประมาณ10เดือนก็กลับไปเมืองไทย เคยสัญญากับคนที่เราอยู่ด้วย (ชื่อมินดี้) ว่าเราจะมาที่นี่อีกตอนอายุ16 แต่พออายุ15ย่าง16 ก็ได้มาที่อเมริกาอีกครั้ง
             
             ก่อนมาอเมริกาประสบ (สะกดผิดอย่างไงก็ขอโทษด้วยนะคะ) ปัญหาหลายอย่างจนเกือบท้อ เพราะ โดนเพื่อนหักหลัง เกือบโดนหาเรื่องทั้งๆ ที่เราไม่ได้ผิดแต่ก็ดูเหมือนเราเป็นคนผิด โทรศัพท์หาย กระเป๋าตังค์หาย และอีกหลายอย่าง จนคิดว่า ชีวิตนี้ ไม่มีค่าอะไร
             
              แต่พอมาที่นี่ก็รู้สึกว่าชีวิตดีขึ้น (ไม่ใช่ว่าไม่รักเมืองไทยนะคะ แต่มีเหตุผลส่วนตัว) ที่นี่ก็ดีนะคะ ญาติๆ ของเราก็อยากไปเมืองไทย เพราะม่าเคยเล่าให้ฟังว่า ที่ไทยน่ะ สวยแค่ไหน คนน่ารักแค่ไหน และอีกเยอะแยะ แต่ที่พวกเขาประทับใจก็คงเป็นเรื่องที่เราเคราพธงชาติตอน6โมงอ่ะค่ะ จำได้ว่า วันนั้นกำลังซื้อของอยู่ พอเพลงชาติดังขี้น ทุกคนก็หยุดและยืนตรง ครูที่อยู่ที่นี่ได้ฟังปุ๊ป ถึงกับน้ำตาไหลเลย บอกว่า ประทับใจมากๆ ที่คนไทยรักชาติ
             เอาล่ะค่ะ เข้าเรื่องดีกว่า ที่ๆ ม่ามาอยู่นี่คือ รัฐมินิโซด้าค่ะ เป็นรัฐที่หนาวที่สุดในอเมริกา ผู้คนจากรัฐต่างๆ จะมา Ice Fishing (ตกปลาโดยเจาะน้ำแข็งเป็นรูใหญ่ๆ น่ะค่ะ) ในช่วงหน้าหนาว บ้านที่ม่ามาอยู่เป็นบ้านป้าค่ะ เป็นบ้านชั้นเดียว ข้างให้มีห้องนอน4ห้อง ห้องน้ำ3 ห้องครัว1 ห้องนั่งเล่น2 อ่อ ลืมบอกไป ที่อเมริกา บ้านชั้นเดียวส่วนมากจะมีห้องใต้ดิน ตอนแรกที่มาอ่ะ มันน่ากลัวมากเลย เพราะไฟไม่ได้เปิด แล้วก็ได้ยินเหมือนคนเดิน (ข้างล่างเป็นห้องนอนของพี่ชื่อ แพทดี้ เขาอยู่กับสามีเขา) แต่พอลงไปก็ไม่มีอะไร อากาศแค่หนาวๆ หน่อย ที่เขานิยมสร้างห้องใต้ดินเพราะเผื่อเทนาโดรมาอ่ะคะ เมื่อวานก็มีอ่ะ ตกใจหมดเลย ดีนะที่มันหยุดเร้ว บรื่อ
               โรงเรียนยังไม่เปิดค่ะ ส่วนมากจะเปิดเดือนกันยายน บ้างรัฐก็เปิดเดือนตุลา ม่าหยุดยาวเลย แหะๆ รัฐนี่ไม่นิยม 7-11 ค่ะ จะมี Target ที่คนชอบไป ในนั้นก็เหมือนห้างเล็กๆ อ่ะค่ะ แต่ไม่มีโรงหนังหรือคาราโอเกะ มีแค่เสื้อผ้า ของใช้ต่างๆ เกม เพลง หนังอ่ะคะ (เคยหลงด้วยแหละ) นอกนั้นก็จะไปเมซี่กัน (ม่าชอบไปค่ะ ไปกับป้า) ที่นี่เสื้อผ้าแพงมากเลย (เราไปซื้อของแบรนเนมอ่ะค่ะ แหะๆ) เสื้อยืดธรรมดาราคาประมาณ $20กว่าๆ (อันนี้ราคาไทยประมาณ700นะ ถ้าม่าคิดถูกอ่ะ อันนี้เป็นราคาของเสื้อนะคะ กางเกงก็แพงกว่านี้อีก) แต่พี่ม่าคนหนึ่งชื่อ พี่หมี เขาซื้อกางเกงที่หนึ่งราคา$200 ขึ้นไป (ราคาไทยประมาณ7000 อ๊อก =_= แพงขนาดนี้ ฆ่ากันเลยดีกว่า) 
               เพลงของที่นี่มันไม่ค่อยหนุกอ่ะค่ะ เน้นจังหวะบีทมากกว่า ส่วนเนื้อหาจะเป็นอะไรก็ไม่รู้ (คำหยาบๆ ที่เอาไว้เรียกเพลงพวกนี้คือ Crap แค่บอกไว้นะคะ ไม่ได้ให้เอาไปใช้ เพราะมันแปลว่า อึนั้นเอง ^o^) ชอบเพลงไทยมากกว่านะ หนุกหนานดี พี่หมีก็ชอบฟังคลื่นวิทยุเพลงไทย (พี่คนนี้ ชอบพาไปเลื้ยงข้าว เลื้ยงหนัง คือพี่เขาทำงานเสริบอาหารอ่ะ แล้วตอนแครชมานะ ก็ได้ถ่ายรูปกะวงแครชด้วย >_<qq) หนังที่นี่ก็หนุกดีนะคะ มีช่องหนึ่งชื่อ Disney Cannel อ่ะค่ะ เป็นช่องที่เด็กชอบดู แต่เหลือเชื่อ วัยรุ่นก็ดู คุณยายม่ายังดูเลย คิดดู
               ลืมบอกไป บ้านที่ม่าอยู่อ่ะ มันอยู่ค่อนข้างไกลเมืองหน่อย คือไม่ได้อยู่ใน Down Townอ่ะ แต่ก็ดีแล้ว ที่นี่สงบดี ถึงไม่ได้อยู่ในเมืองก็ไม่ใช่ว่าจะบ้านนอกนะ มีหลายๆ อย่างเยอะเลย ส่วนมากคนจะไปในเมืองเพื่อไปทำงาน ไปโรงเรียนอะไรงี้มากกว่าอ่ะ 
                ลุงบอกว่าที่นี่ตอนหน้าหนาวอ่ะ หนาวมากๆ (ต่ำกว่า-40องศาเลย) พ่อม่าก็เคยบอกว่า ถ้าโยนน้ำร้อนขึ้นไปในอากาศนะ พอตกลงมาอ่ะ จะเป็นน้ำแข็ง O_o โอ้ว จอร์ช อยากลองเหมือนกันเนอะ หิมะก็จะสูงประมาณเอวเลยอ่ะ เรียกว่าไม่อยากออกจากบ้าน แต่ก็แปลกเนอะ อากาศร้อนๆ ให้ปิดเทอมพอหนาวๆ ก็ให้ไปเรียน ไม่สงสารนักเรียนบ้างเหรอไง TT^TT
                ถ้าอยากทานอาหารไทยนะ อย่าไปร้านอาหารเลย (ถ้าคุณทำอาหารเป็นน่ะนะ ถ้าไม่เป็นก็ไปเหอะ เสี่ยงต่อไฟไหม้บ้าน) ราคาก๋วยเตี่ยวชามหนึ่งที่ไทย ประมาณ 30-45ใช่ม่ะ ที่นี่ $7-10 ดูเหมือนตัวเลขน้อยๆ ใช่ม่ะ แค่7บาท10บาทเอง เปล่าเลย ราคา 245-350 โอ้ว แนะนำสำหรับพวกที่ทำอาหารเป็นนะ ไปซื้อมาทำดีกว่า จะมีตลาดหนึ่งชื่อ Farmer Market ตลาดชาวนาค่ะ ที่นี่จะมีอะไรขายเยอะเลย ไม่ว่าจะ ผักบุ้ง อะไรอ่ะเยอะ ถูกด้วย มีอีกหลายอย่างอีกด้วย เขาจะมาขายกันทุกวันอาทิตย์ เปิดตั้งแต่6โมงเช้าถึงบ่าย2อ่ะ 
                เง้อ เขียนมาเยอะล่ะ ยังไงถ้ามีอะไรจะถามหรือจะชม (ว่าเราสวย อิอิ) ก็เม้นมาได้นะคะ 
                ยังไงก็ไปก่อนนะคะ แล้ววันหลังจะมาเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้ฟังอีก